Uszkodzenie ścięgna mięśnia nadgrzebieniowego

Umów wizytę teraz - do lekarza specjalizującego się w leczeniu uszkodzenia ścięgna mięśnia nadgrzebieniowego w naszym szpitalu

 

Tendinopatia ścięgna mięśnia nadgrzebieniowego jako przyczyna jego zerwania

Tendinopatia to choroba ścięgna pojawiająca się wskutek jego przewlekłych przeciążeń. W przebiegu tendinopatii dochodzi do mikrourazów ścięgna, zaburzenia procesów gojenia, zwyrodnienia i zatarcia włókienkowej struktury ścięgna. W efekcie ścięgno jest mniej wytrzymałe na obciążenia mechaniczne. Do rozwoju tendinopatii dochodzi zwykle po latach uprawiania sportu angażującego kończyny górne (sporty rzutne) lub pracy fizycznej (pakowanie, dźwiganie, sięganie po pakunki zlokalizowane ponad głową). 

Do zerwania osłabionego ścięgna mięśnia objętego tendinopatią może dojść nawet podczas ruchu o niewielkim obciążeniu ramienia - w trakcie szarpnięcia ramieniem lub próby podniesienia przedmiotu. 

Leczenie tendinopatii mięśnia nadgrzebieniowego - rehabilitacja

• terapia manualna,
• nauka prawidłowego toru łopatki, wzorców ruchowych kończyny górnej, 
• nauka poprawnego aktywowania mięśnia nadgrzebieniowego, 
• reedukacja posturalna,
• fizykoterapia (wspomagająco) - krioterapia, ultradźwięki, laseroterapia. 

Objawy uszkodzenia mięśnia nadgrzebieniowego

• ból na przednio-górnej części ramienia, pod wyrostkiem barkowym i/lub w okolicy guzka większego kości ramiennej, 
• ból nasila się podczas odwodzenia ramienia (unoszenia ramienia do boku) - ruch może być niemożliwy do wykonania przez ból, 
• ból podczas testu rotacji zewnętrznej. 

Konsultacja u lekarza ortopedy

Objawy mogące wskazywać na uraz barku wymagają konsultacji ortopedycznej. W trakcie wizyty lekarz ortopeda przeprowadzi testy sprawdzające wydolność mięśnia nadgrzebieniowego oraz pozostałych mięśni wchodzących w skład rotatorów barku. Na miejscu w gabinecie możliwe jest wykonanie badania USG barku, które pokaże, czy w jakim stopniu doszło do uszkodzenia ścięgna mięśnia nadgrzebieniowego (naderwanie, zerwanie). Dodatkowo podczas USG można rozpoznać towarzyszące zapalenie kaletki podbarkowej. Co ważne, lekarz w wyniku badania może ocenić, czy tendinopatia wynika bezpośrednio z tzw. zespołu ciasnoty podbarkowej - czyli stanu, w którym ścięgno mięśnia nadgrzebieniowego ulega kompresji i mikrourazom z powodu konfliktu, np. z patologiczną wyroślą kostną. Inną przyczyną zespołu ciasnoty podbarkowej mogą być zaburzenia aktywacji mięśni barku, które powodują nieprawidłową pracę łopatki, a także funkcjonalną niestabilność stawu ramiennego (nadaktywność mięśnia naramiennego w warunkach niewydolności mięśnia nadgrzebieniowego). 

Reasumując. w trakcie wizyty lekarz ortopeda opisze stopień uszkodzenia ścięgna, określi możliwe przyczyny kontuzji, a także zaleci odpowiednie leczenie. 

Zerwane ścięgno mięśnia nadgrzebieniowego - leczenie

Uszkodzone ścięgno mięśnia nadgrzebieniowego może być leczone zachowawczo (rehabilitacja, odpoczynek, fizykoterapia) lub operacyjnie. Wybór metody leczenia zależy od stopnia upośledzenia funkcji barku, wielkości uszkodzenia, urazów towarzyszących oraz poziomu aktywności pacjenta. 

Rehabilitacja po operacjach urazów ścięgien mięśni barku

Cele postepowania rehabilitacyjnego to:

• niwelacja bólu barku i stymulacja prawidłowych procesów gojenia się ścięgna,
• bezpieczne przywrócenie bezbolesnego zakresu w stawie ramiennym, 
• nauka prawidłowych wzorców ruchowym kończyny górnej,
• stopniowy powrót do pracy lub uprawiania sportu. 

Całkowite uszkodzenie ścięgna mięśnia nadgrzebieniowego z obkurczeniem ścięgna ( retrakcją)  obraz MRI

Artroskopowy widok na częściowe uszkodzenie ścięgna mięśnia nadgrzebieniowego