ZADZWOŃ DO NAS - 12 352 25 25

Artrodeza stawu skokowego i stopy | CENA: 8000-12500 zł

Usztywnienie stawu (artrodeza) jest zabiegiem operacyjnym trwale znoszącym ruchomość stawu. Artrodeza polega na usunięciu powierzchni stawowych i resekcji tkanki kostnej, a następnie stabilnemu zespoleniu kości tak, aby uległy trwałemu zrośnięciu. Wykonanie ruchu w miejscu operowanego stawu jest niemożliwe, co jest efektem zamierzonym – dzięki usztywnieniu stawu uzyskuje się zniesienie dolegliwości bólowych, korekcję wadliwego ustawienia stawu i przywrócenie funkcji podporowej kończyny. Artrodeza stawu skokowego stanowi „złoty standard” leczenia zaawansowanej choroby zwyrodnieniowej oraz stanów pourazowych z nieodwracalnym uszkodzeniem chrząstki stawowej. Chirurg może dodatkowo dokonać usztywnienia stawów w obrębie stopy, co jest wykorzystywane w wybranych zabiegach korekcyjnych utrwalonego płaskostopia i stopy końsko-szpotawej u dorosłych.

Umów wizytę teraz - do lekarza specjalizującego się w artrodezie stawu skokowego i stopy w naszym szpitalu

dr hab. n. med. Henryk Liszka - spec. ortopeda


dr hab. n. med. Henryk Liszka - spec. ortopeda, Kraków

lek. med. Grzegorz Jarosławski - spec. ortopeda


Grzegorz Jarosławski, ortopeda, Kraków

 

Wskazania do wykonania artrodezy

Metoda leczenia polegająca na usztywnieniu stawów stopy i stawu skokowego jest z powodzeniem stosowana w stanach pourazowych oraz w korekcjach bolesnych deformacji będących powikłaniem różnych chorób stopy.

Korekcja ciężkich postaci stopy płasko-koślawej

Usztywnienie stawu skokowego (artrodeza) stanowi metodę leczenia bolesnej utrwalonej stopy płasko-koślawej, gdy leczenie zachowawcze jest nieskuteczne, a podjęcie innych procedur operacyjnych byłoby niewystarczające dla osiągnięcia korekcji i zniwelowania bólu. Deformacja stopy powinna zostać całkowicie skorygowana, by zminimalizować działanie siły koślawiącej i przywrócić prawidłową oś mechaniczną kończyny dolnej. Dzięki temu dolegliwości bólowe w obrębie stopy czy kolana mogą zostać skutecznie złagodzone.

Zniekształcenia stopy w przebiegu reumatoidalnego zapalenia stawów

Artrodeza stawu skokowego jest dobrym rozwiązaniem w przypadku gdy leki przeciwzapalne i przeciwbólowe oraz zaopatrzenie ortopedyczne nie niwelują bólu w wystarczającym stopniu, a postępująca deformacja prowadzi do poważnej destrukcji stawów i tkanek miękkich stopy. Leczenie operacyjne uwzględnia najczęściej korekcję koślawości tyłostopia i dodatkowe zabiegi w obrębie przodostopia.

Stany pourazowe

Gdy staw skokowy jest całkowicie zniszczony, leczeniem z wyboru jest wykonanie artrodezy. Najczęstszymi wskazaniami do usztywnienia stawu są wieloodłamowe niestabilne złamania obejmujące powierzchnie stawowe kości piszczelowej i skokowej.

Korekcja stopy końsko-szpotawej u dorosłych

Stopę końsko-szpotawą cechuje szpotawe ustawienie pięty, przywiedzenie przodostopia oraz utrwalone zgięcie podeszwowe w stawie skokowym. Chory obciąża zewnętrzną krawędź stopy, a w zaawansowanych stanach nie jest w stanie chodzić bez założonej ortezy, gdyż kostka boczna ucieka nadmiernie do boku. Istnieje wiele podtypów stopy końsko-szpotawej, a rodzaj leczenia operacyjnego dostosowuje się do konkretnego przypadku. Artrodezę wykonuje się głównie w ciężkich utrwalonych postaciach stopy końsko-szpotawej u dorosłych. Jeśli zaburzenie równowagi nerwowo-mięśniowej było obecne jeszcze w trakcie wzrostu kości, ich kształt jest trwale zmieniony. Podczas zabiegu korekcyjnego ścięgno Achillesa zostaje wydłużone, a następnie podejmuje się procedury przywracające prawidłową oś stawu skokowego, techniki mające na celu skrócenie bocznej kolumny stopy i wydłużenie przyśrodkowej kolumny stopy. W niektórych przypadkach konieczne jest wycięcie klinów kostnych i zastosowanie przeszczepów, by przywrócić stopie pożądany kształt.

Stopa Charcota będąca powikłaniem cukrzycy

Artropatia Charcota związana jest z utratą czucia i zaburzeniami ukrwienia w obrębie stopy w przebiegu źle leczonej cukrzycy. Skutkiem jest zwiększona resorpcja tkanki kostnej prowadząca do masywnych złamań pod wpływem obciążania kończyny. Chory nie czuje bólu wynikającego ze złamania. Często dochodzi do zapadnięcia się łuku podłużnego stopy i zniekształcenia typu „fotel na biegunach”, gdy wyniosłości złamanych fragmentów kości umiejscowione są na spodzie stopy. Chirurgia stopy i stawu skokowego umożliwia rekonstrukcję kształtu stopy celem uniknięcia powstawania owrzodzeń na jej podeszwowej stronie. Leczenie operacyjne i rekonwalescencja po zabiegu są bardzo trudne ze względu na upośledzenie procesów gojenia, ograniczone zdolności organizmu do walki z miejscowym zakażeniem oraz trudność w uzyskaniu pełnego zrostu kostnego.

Na czym polega zabieg artrodezy?

Zabieg usztywnienia stawu skokowego obejmuje etapy:

  1. Wytworzenie łoża kostnego z kości gąbczastej w celu ułatwienia gojenia Chirurg usuwa chrząstkę stawu i część kości za pomocą osteotomu lub łyżeczki kostnej. Aby zwiększyć potencjał gojenia może dokonać drobnych nawierceń kości.
  2. Odpowiednie ustawienie stawu skokowo-goleniowego Staw ustawia się w pozycji neutralnej w płaszczyźnie strzałkowej, 5 stopniach koślawości i 5 stopniach rotacji zewnętrznej.
  3. Stabilne unieruchomienie zespoleniem wewnętrznym z zapewnieniem odpowiedniej kompresji pomiędzy kośćmi Zespolenia dokonuje się dwoma lub trzema tytanowymi śrubami, wprowadzając je przez kość piszczelową i skokową. Śruby umieszczane są względem siebie krzyżowo – pierwsza od przyśrodkowej strony, druga od bocznej a trzecia od tyłu schodząca ku przodowi. Pozwala to na uzyskanie najlepszego stopnia kompresji.

Zabieg artrodezy najczęściej wykonuje się na otwarto, choć w przypadku ograniczonych deformacji można wykonać zabieg artroskopowo lub z dostępu miniinwazyjnego.

Artrodeza stawu skokowego sposobem klasycznym – na otwarto

Dostęp otwarty daje dobrą ekspozycję powierzchni stawowych i umożliwia precyzyjne wykonanie ewentualnej korekcji deformacji. Najczęściej wykorzystuje się dostęp boczny, podczas którego chirurg przecina kość strzałkową nieco powyżej linii stawu skokowo-goleniowego. Po resekcji tkanki chrzęstno-kostnej i zespoleniu odłamów, kość strzałkowa w większości przypadków zostaje z powrotem umieszczona na swoim miejscu. Wcześniej jej przyśrodkowa powierzchnia korowa zostaje usunięta celem ułatwienia konsolidacji z podłożem. Ewentualne ubytki wypełnia się przeszczepami kostnymi – jest to czasem konieczne w trakcie zabiegów korygujących duże zniekształcenia. Przeszczep może stanowić rozdrobniony fragment kości strzałkowej lub pobrana część grzebienia kości biodrowej. Dużo rzadziej wykonuje się artrodezę z dostępu przedniego między ścięgnem mięśnia piszczelowego przedniego a prostownikiem długim palucha. Dostęp ten jest trudny technicznie i wymaga od chirurga większego doświadczenia.

Artroskopowa artrodeza stawu skokowo-goleniowego

Operator wykonuje dwa lub trzy małe nacięcia (do 4 mm), przez które wprowadza narzędzia chirurgiczne do wnętrza stawu. Nacięcia znajdują się w obrębie portu przednio-przyśrodkowego i przednio-bocznego klasycznej artroskopii stawu skokowego. Operator usuwa chrząstkę z końca kości piszczelowej i kości skokowej, a następnie dokonuje szlifowania określonej warstwy kości. Podczas zabiegu wykorzystuje się dystraktor, który oddala od siebie powierzchnie stawowe i ułatwia chirurgowi wykonanie koniecznych procedur. Zabieg artroskopowy cechuje mniejsza traumatyzacja tkanek miękkich, co pozwala zmniejszyć ryzyko powikłań (np. martwicy skóry) u osób z zaburzeniami ukrwienia kończyn dolnych. Ze względu na ograniczony dostęp do tkanki kostnej, zabieg artroskopowej artrodezy zarezerwowany jest głównie dla pojedynczych usztywnień i bez planowanej dużej korekcji osi stawu.

Artrodeza podskokowa

Gdy zachodzi konieczność usztywnienia stawu podskokowego (stawu skokowo-piętowego) chirurg pod kontrolą rtg wprowadza od spodu kości piętowej tzw. gwóźdź odpiętowy sięgający kości skokowej. Gwóźdź może usztywniać tylko staw podskokowy lub jednocześnie usztywniać staw skokowy górny i podskokowy – jest to tzw. usztywnienie piszczelowo-skokowo-piętowe.

„Potrójna artrodeza” uwzględnia natomiast usztywnienie trzech stawów: stawu podskokowego, stawu skokowo-łódkowego oraz piętowo-sześciennego. Zabieg potrójnej artrodezy często wykonuje się u chorych na reumatoidalne zapalenie stawów.

Postępowanie po zabiegu

Operowana kończyna umieszczana jest w szynie gipsowej do czasu wygojenia się ran i zdjęcia szwów. Następnie zakładany jest gips podudziowy lub specjalna orteza stopowo-goleniowa. Pełne obciążanie jest możliwe po potwierdzeniu radiologicznych objawów zrostu. Czas ten może być dłuższy niż w przypadku gojenia zwykłego złamania – rozległy zabieg artrodezy obejmujący kilka stawów może wiązać się z czasem 3-4 miesięcy wymaganym dla uzyskania pełnego zrostu kości. Wcześniej możliwe jest częściowe obciążanie kończyny pod ścisłym nadzorem lekarza i fizjoterapeuty.

Rehabilitacja

Podstawą wczesnej rehabilitacji po wygojeniu ran i zdjęciu szwów jest terapia manualna tkanek miękkich uwzględniająca pracę na bliznach celem ich uelastycznienia. Wykonuje się także mobilizacje przyległych zdrowych stawów, aby poprawić zdolności kompensacyjne narządu ruchu. Nie należy zapominać o ćwiczeniach wzmacniających mięśnie uda, obręczy biodrowej i treningu stabilizacji tułowia. Istotnym zadaniem fizjoterapii jest nauka symetrycznego obciążania kończyn dolnych oraz funkcjonalne wykorzystanie operowanej kończyny podczas chodu. W przypadku opóźnionego zrostu kostnego, stymulację konsolidacji kości można uzyskać dzięki zabiegom z zakresu fizykoterapii, np. oddziaływaniu pola magnetycznego.

Powikłania po zabiegu artrodezy

Brak zrostu kości może objawiać się przetrwałymi dolegliwościami bólowymi operowanej okolicy. Na zdjęciach RTG może być widoczne rozrzedzenie tkanki kostnej na granicy odłamów. Objawem świadczącym o niepożądanej ruchomości jest miejscowa osteoliza w okolicy zespolenia. Do czynników podwyższających ryzyko braku zrostu należą: zaburzenia ukrwienia, przebyte złamania (zwłaszcza typu „pilon fracture” piszczeli lub złamania kości skokowej) oraz zakażenia. Osoby palące powinny trwale zrezygnować z palenia tytoniu najwcześniej jak to możliwe przed zabiegiem operacyjnym.

Zrost w nieprawidłowym ustawieniu może wynikać z nieodpowiedniego ustawienia kości w trakcie operacji, złego stanu tkanki kostnej oraz zaburzeń osi przyległych stawów. Pogłębienie się deformacji (np. szpotawości stawu) może być wskazaniem do wykonania artrodezy rewizyjnej.

Możliwe zaburzenia gojenia się tkanek miękkich występują w związku z upośledzonym unaczynieniem tej okolicy. U osób z grupy ryzyka (chorych na cukrzycę, palaczy) można rozważyć przeprowadzenie artrodezy metodą artroskopową lub z mniejszego nacięcia, by ograniczyć stopień traumatyzacji tkanek.

Ważne informacje

Czas trwania zabiegu ( zależny od metody)  60-120 minut
Badania wymagane do zabiegu  podstawowe - zakładka przygotowanie do operacji
Znieczulenie   standardowo podpajęczynówkowe, blok okołokostkowy
Pobyt w Szpitalu  minimum 6 - 8 godzin po operacji
Okres znacznej dysfunkcji  3-4 tygodnie
Okres ograniczonej dysfunkcji  6-10 tygodni
Zdjecie szwów - pierwsza wizyta  12-18 dni
Zmiana opatrunków  co 3- 4 dni
Przeciwwskazania do zabiegu   otyłość, zaburzenia krzepliwości krwi, przeciwwskazania anestezjologiczne

 

Najczęściej zadawane pytania o zabieg artrodezy stawu skokowego:

Na czym polega artrodeza stawu skokowego?

Artrodeza jest zabiegiem operacyjnym polegającym na usztywnieniu stawu skokowego. W tym celu usuwa się powierzchnie stawowe i zespala kość piszczelową z kością skokową tak, aby uległy trwałemu zrośnięciu. Wykonanie ruchu w miejscu operowanego stawu jest niemożliwe, co jest efektem zamierzonym – dzięki usztywnieniu stawu skokowego uzyskuje się zniesienie dolegliwości bólowych, korekcję wadliwego ustawienia i przywrócenie funkcji podporowej kończyny.

Jakie są wskazania do artrodezy (usztywnienia) stawu skokowego?

Zabieg artrodezy przeprowadzany jest najczęściej u pacjentów, którzy cierpią z powodu dolegliwości bólowych związanych z zaawansowanymi zmianami zwyrodnieniowymi stawu skokowego. Warunkiem kwalifikacji jest brak efektów leczenia zachowawczego lub brak celowości podjęcia innych metod leczenia operacyjnego. Usztywnienia stawu skokowego dokonuje się również w rozległych stanach pourazowych obejmujących staw skokowy. Ponadto, artrodeza może być wykorzystywana jako metoda korekcyjna deformacji stopy, np. utrwalonego płaskostopia czy stopy końsko-szpotawej u osób dorosłych.

Jak przebiega operacja usztywnienia stawu skokowego?

U większości pacjentów stosuje się znieczulenie zewnątrzoponowe znoszące czucie od pasa w dół lub dokonuje się blokady nerwów zaopatrujących operowaną kończynę. Zabieg usztywnienia stawu skokowego najczęściej przeprowadzany jest metodą otwartą – chirurg wykonuje kilkucentymetrowe nacięcie z boku lub z przodu stawu skokowego. Dzięki temu posiada maksymalny dostęp do stawu i może precyzyjnie skorygować jego wadliwe ustawienie. Artrodezę można również przeprowadzić metodą artroskopową, która pozwala na pozostawienie minimalnych blizn (do 4mm), ale metoda ta jest zarezerwowana dla mniejszych stopni deformacji.

Podczas operacji chirurg usuwa resztki zniszczonej chrząstki, a następnie opracowuje koniec kości piszczelowej oraz kość skokową tak, aby umożliwić ich późniejszy zrost w skorygowanym ustawieniu. Połączenie zostaje ustabilizowane za pomocą specjalnych śrub lub płytek. Rany zostają zamknięte, a na stopę i staw skokowy zostaje założona szyna gipsowa.

Cena usługi: 8000-12500
+ Koszt implantu: 1100 - 3500

Cena: 8000-12500 zł
+ Koszt implantu: 1100 - 3500 zł

Rejestracja Wizyty

Spis treści

Kontakt

ul. Dworska 1B, 30-314 Kraków
[email protected]


Szpital Dworska - Kraków

Godziny otwarcia

Poniedziałek:
7:30 - 20:30
Wtorek:
7:30 - 20:30
Sroda:
7:30 - 20:30
Czwartek:
7:30 - 20:30
Piątek:
7:30 - 20:30
Sobota:
7:30 - 14:00
Niedziela:
nieczynne
lokalizacja parkingu

Parking koło Szpitala Dworska - wjazd od ulicy Bułhaka