ZADZWOŃ DO NAS - 12 352 25 25

Nacięcie i drenaż ropnia

Ropień stanowi wyraz zapalenia ropnego wywołanego przez bakterie. Ropień jest zbiornikiem ropy i obumarłych tkanek, może występować w tkankach leżących powierzchownie (skóra i tkanka podskórna) oraz w obrębie narządów wewnętrznych. Celem zabiegu nacięcia ropnia i jego drenażu jest zapobiegnięcie dalszego szerzenia się zakażenia. Obecności ropnia nie wolno bagatelizować, ponieważ przedostanie się zawartych w ropniu bakterii do krwiobiegu grozi rozwojem sepsy stanowiącej zagrożenie życia. Zabieg chirurgiczny pozwala także uniknąć powstawania przetok czyli nieprawidłowych kanałów drążących tkanki lub łączących narządy wewnętrzne.

Umów wizytę teraz - do lekarza specjalizującego się w nacięciu i drenażu ropnia w naszym szpitalu

dr n.med. Łukasz Bobrzyński - spec. chirurg ogólny, onkolog


Łukasz Bobrzyński, chirurg ogólny, Kraków

lek.med. Joanna Dzigowska-Batycka - spec. chirurg ogólny, proktolog


lek.med. Joanna Dzigowska-Batycka - spec. chirurg ogólny, proktolog

 

Jak wygląda ropień i jakie są jego objawy?

Ropień może być usytuowany w każdej części ciała. Ropnie zlokalizowane powierzchownie to miękkie uwypuklone zbiorniki wypełnione mętnym płynem. W okolicy ropnia obserwuje się ocieplenie i zaczerwienienie tkanek. Ropnie położone głębiej można zdiagnozować w badaniu USG lub za pomocą rezonansu magnetycznego. Obecności ropnia towarzyszą objawy ogólne, takie jak ból, dreszcze, gorączka. Mogą także występować specyficzne objawy wynikające w umiejscowienia ropnia.

Przyczyny powstawania ropnia

Ropień powstaje wskutek zakażenia bakteriami, np. gronkowcem złocistym, paciorkowcem ropotwórczym czy pałeczką Enterobacteriaceae. Mętny płyn zawarty w ropniu to mieszanina bakterii, martwych komórek oraz komórek układu odpornościowego. Tworzenie się ropnia zapobiega migracji bakterii i umożliwia miejscowe skupienie reakcji obronnych w ograniczonym zbiorniku ropnia. Przyczyną wprowadzenia bakterii do tkanek może być uraz – wbicie się ciała obcego w ciało. Do zakażenia może również dojść w trakcie wykonywania zastrzyku domięśniowego zainfekowaną igłą. W praktyce każde zapalenie wywołane bakteriami, które jest przetrwałe i nie kończy się skuteczną ewakuacją czynnika zapaleniotwórczego (bakterii), grozi powstaniem ropnia. Do czynników ryzyka zwiększających ryzyko wystąpienia ropnia można zaliczyć:
  1. Osłabienie funkcjonowania układu immunologicznego (osoby w trakcie leczenia immunosupresyjnego, osoby z chorobą nowotworową),
  2. Cukrzyca,
  3. Choroby zapalne jelit,
  4. Choroby naczyń krwionośnych (miażdżyca zarostowa tętnic kończyn dolnych, przewlekła niewydolność żylna),
  5. Obecność odleżyn i ran (osoby leżące),
  6. pacjenci oddziałów intensywnej terapii.
Gdzie najczęściej powstają ropnie?
  1. Ropień odbytu (okołoodbytniczy) – zakażenie gruczołów okolicy odbytu,
  2. Ropień na pośladku – zakażenie tkanki mięśniowej po zastrzyku,
  3. Ropień piersi – najczęściej wskutek zablokowania odpływu mleka z piersi (u matek karmiących) lub niezależnie od laktacji,
  4. Ropnie położone wewnątrz jamy brzusznej – często powikłanie zapalenia otrzewnej (wskutek perforacji ściany jelita lub zapalenia wyrostka robaczkowego),
  5. Ropień w jamie ustnej – w obrębie dziąsła (nieleczona próchnica),
  6. Ropień gardła – w przebiegu anginy.

Dlaczego nie wolno bagatelizować ropnia?

Ropień tylko w rzadkich przypadkach wchłania się samoistnie (niewielkie ropnie). Nieleczony ropień powiększa się i może uciskać na okoliczne tkanki. Najgroźniejszym powikłaniem ropnia jest jego niekontrolowane pęknięcie – rozlanie się ogniska zapalenia grozi dalszym szerzeniem się zakażenia. Gdy bakterie dostaną się do krwiobiegu, a następnie przedostaną się do innych narządów wewnętrznych, dochodzi do rozwoju tzw. sepsy. Jest to stan zagrożenia życia ze względu na możliwość wystąpienia niewydolności wielonarządowej i poważnego zaburzenia głównych parametrów życiowych.

Zapalenie ropne – antybiotykoterapia

Większość zapaleń bakteryjnych z tworzeniem się ropni leczone jest antybiotykami. Antybiotykoterapia pozwala ograniczyć ból i złagodzić objawy wynikające z zapalenia tkanki łącznej. Antybiotyki nie są jednak w stanie wniknąć w wystarczającym stopniu do wnętrza ropnia i doprowadzić do jego wchłonięcia. Konieczne jest wtedy przeprowadzenie zabiegu nacięcia i drenażu zawartości ropnia. Antybiotyki przyjmowane są w okresie przed- i pozabiegowym.

Chirurgiczne nacięcie i drenaż ropnia – przebieg zabiegu

Przebieg zabiegu oraz rodzaj znieczulenia zależą od wielkości oraz umiejscowienia ropnia. Niewielkie ropnie skóry leżące powierzchownie nacina się i drenuje w znieczuleniu miejscowym. Zabieg taki można wykonać w warunkach ambulatoryjnych, a pacjent po założeniu opatrunku może wrócić do domu. Większe, mnogie oraz głęboko położone ropnie wymagają zastosowania znieczulenia ogólnego (pacjent pozostaje nieprzytomny w trakcie zabiegu). Ropień może zostać nacięty, nakłuty igłą (aspiracja) lub mogą zostać wykonane inne procedury, np. przy drenażu ropnia jamy brzusznej drogą laparoskopową. Treść ropną pobiera się i kieruje do badania na posiew celem bardziej precyzyjnego określenia bakterii wywołującej zapalenie. Jama opróżnionego ropnia zostaje dokładnie przepłukana. Czasem konieczne jest pozostawienie sączka lub drenu, które umożliwiają ewakuację ropy na zewnątrz organizmu. Sączek lub dren usuwa się, gdy treść płynu staje się jałowa. Nacięcie skóry zabezpiecza się szwami i zakłada opatrunek.

Postepowanie po drenażu ropnia

Pacjent opuszcza szpital w dniu zabiegu (nacięcie powierzchownie leżącego ropnia w znieczuleniu miejscowym) lub do trzech dni po zabiegu (gdy zastosowano znieczulenie ogólne). Lekarz zaleca zwykle kontynuację antybiotykoterapii oraz w razie konieczności przepisuje leki przeciwbólowe. Szczególnie istotne jest dbanie o higienę rany i regularną zmianę opatrunków. Kontrola lekarska odbywa się w indywidualnie wyznaczonym przez lekarza terminie. W razie nasilenia miejscowych dolegliwości (bólu, obrzęku) lub nawrotu gorączki należy udać się do lekarza w trybie pilnym.

Ważne informacje

Czas trwania zabiegu ( zależny od metody) 

10 - 20 min
Badania wymagane do zabiegu -
Znieczulenie miejscowe
Pobyt w Szpitalu nie wymaga 
Okres znacznej dysfunkcji nie występuje
Okres ograniczonej dysfunkcji  1 - 2 dni 
Zdjęcie szwów - pierwsza wizyta nie zakłada się szwów, 1 wizyta  3-7 dni
Zmiana opatrunków codziennie
Przeciwwskazania do zabiegu brak

 

Najczęściej zadawane pytania o usunięcie ropnia:

Jakie są objawy ropnia pośladka (po podaniu zastrzyku)?

Objawami ropnia jest ból pośladka, uczucie rozpierania w mięśniu, wzmożone ocieplenie oraz możliwe zaczerwienienie skóry. Objawom miejscowym może towarzyszyć ogólnie złe samopoczucie i gorączka. Ropnia nie należy bagatelizować – jego pęknięcie może prowadzić do rozsiania zakażenia i groźnych powikłań włącznie z sepsą. Należy zgłosić się do lekarza chirurga, który oceni wielkość ropnia i zadecyduje o wykonaniu drenażu oraz włączeniu antybiotykoterapii.

Jak wygląda zabieg nacięcia ropnia?

Ropnie leżące powierzchownie usuwa się w znieczuleniu miejscowym. Chirurg nacina ropień oraz ewakuuje jego treść, która następnie jest poddawana badaniom posiewowym. W razie konieczności chirurg zakłada sączek pozwalający na ciągłe usuwanie ropy z rany. Sączki wymieniane są przez okres 1-3 dni. Rana po zabiegu jest zaszywana i zostaje zabezpieczona opatrunkiem. W przypadku zastosowania znieczulenia miejscowego nie ma konieczności hospitalizacji - pacjent może opuścić szpital w dniu zabiegu. Wizyty kontrolne z oceną gojenia rany odbywają się według harmonogramu określonego przez lekarza.

Cena usługi: 500 - 1500

Cena: 500 - 1500 zł

Rejestracja Wizyty

Spis treści

Kontakt

ul. Dworska 1B, 30-314 Kraków
[email protected]


Szpital Dworska - Kraków

Godziny otwarcia

Poniedziałek:
7:30 - 20:30
Wtorek:
7:30 - 20:30
Sroda:
7:30 - 20:30
Czwartek:
7:30 - 20:30
Piątek:
7:30 - 20:30
Sobota:
7:30 - 14:00
Niedziela:
nieczynne
lokalizacja parkingu

Parking koło Szpitala Dworska - wjazd od ulicy Bułhaka