ZADZWOŃ DO NAS - 12 352 25 25

Torbiel Bakera | CENA: 6800-9000 zł

Torbiel Bakera, znana także jako cysta Bakera lub torbiel podkolanowa, to niefizjologicznie powiększona przestrzeń łącznotkankowa, która wypełniona jest płynem stawowym. Swoim wyglądem przypomina guzek, który daje się wyczuć palpacyjnie przez skórę i często można go znaleźć przypadkowo podczas badania kolana. Lokalizuje się w dole podkolanowym na tylnej stronie uda pomiędzy ścięgnami głowy przyśrodkowej mięśnia brzuchatego łydki i mięśnia półbłoniastego. Pierwszy raz dolegliwość ta została opisana w 1877 roku przez dr Williama Bakera, od którego nazwiska wzięła swoją nazwę.

Torbiel Bakera powstaje najczęściej u dzieci w wieku 4-7 lat i u dorosłych w wieku 35- 70 lat, a jej umiejscowienie jest w większości przypadków stałe. Torbiele występują powszechnie u dzieci i różnią się od tych występujących u dorosłych. U dzieci występują torbielowate pęcherzyki wypełnione żelowym materiałem, które rozwijają się w dole podkolanowym, są zwykle bezobjawowe i nie są związane z żadną patologią dostawową. Zwykle występuje spontaniczne wyleczenie, chociaż proces ten może potrwać kilka lat. U osób dorosłych natomiast torbiel Bakera często występuje w połączeniu z innymi wewnątrzstawowymi patologiami i stanami zapalnymi.

Staw kolanowy, który przenosi ogromne obciążenia, jest szczególnie narażony na występowanie przeciążeń, urazów i innych stanów patologicznych. Powstanie cysty może wynikać z uszkodzenia torebki stawowej lub zapalenia jednej z kaletek maziowych. Patologia może występować nawet u ponad połowy osób zgłaszających objawy. Szybkie rozpoznanie cysty i innych patologii stawu kolanowego pozwoli na szybkie podjęcie odpowiedniego leczenia, co pozwoli uchronić chorego przed zaawansowanymi zmianami chorobowymi oraz leczeniem operacyjnym.

Umów wizytę teraz - do lekarza specjalizującego się w leczeniu torbieli Bakera w naszym szpitalu

lek. med. Grzegorz Jarosławski - spec. ortopeda


Grzegorz Jarosławski, ortopeda, Kraków

dr n.med. Adam Podhorecki - spec.ortopeda


dr n.med. Adam Podhorecki - spec.ortopeda

dr n. med. Amadeusz Skiba - spec.ortopeda


dr n. med. Amadeusz Skiba - spec.ortopeda

 

Przyczyny powstawania torbieli dołu podkolanowego

Przyczyny powstawania torbieli podkolanowej nie zostały do tej pory jednoznacznie określone. Różnice te wynikają między innymi z budowy anatomicznej, wieku, w którym schorzenie występuje, współistnienia chorób ogólnoustrojowych czy wewnątrzstawowych. Podaje się dwa podstawowe czynniki mogące przyczyniać się do jej pojawienia.

Pierwszy z czynników, który ma decydujące znaczenie w powstaniu torbieli podkolanowej, która ma decydujące znaczenie u każdego pacjenta, to nadmierna ilość płynu wysiękowego w stawie kolanowym. W warunkach fizjologicznych produkcja oraz resorpcja płynu, zachowana jest w równowadze dynamicznej, a odpowiednią regulacją w tym zakresie zajmuje się błona maziowa. Podczas prawidłowego, niezaburzonego funkcjonowania ilość płynu maziowego w stawie wynosi kilka mililitrów, co nie powoduje zwiększenia ciśnienia podczas jego ruchu. W przypadkach zwiększonej produkcji płynu wysiękowego z powodu współistniejących patologii, nadmiar wysięku podwyższa ciśnienie wewnątrz stawu (szczególnie podczas zgięcia kolana powyżej 30 stopni). Doprowadza to do ograniczenia ruchów kolana i stwarza możliwość do wzmożonej ucieczki płynu przez miejsca osłabionego oporu w torebce stawowej co może spowodować powstawanie torbieli podkolanowej. Płyn tworzy przepuklinę wychodzącą przez tylną część torebki stawowej albo powoduje powiększenie kaletki brzuchato – półbłoniastej, która jest naturalnie połączona ze stawem kolanowym. Nadmierna produkcja wysięku spowodowana jest współistniejącymi chorobami wewnątrzstawowymi takimi jak: zmiany zwyrodnieniowe, reumatoidalne zapalenie stawów czy też dna moczanowa.

Drugim z czynników wpływających na powstawanie i utrzymywanie się cysty Bakera jest istniejący mechanizm zastawkowy torebki stawowej, który wymusza jednokierunkowy przepływ płynu wysiękowego. Połączenie torbieli ze stawem występuje w miejscu osłabionego oporu tkanek torebki pomiędzy naturalnymi wzmocnieniami, jakimi jest więzadło łukowate, mięsień półbłoniasty i głowa przyśrodkowa mięśnia brzuchatego łydki. Torebka stawowa wraz z błoną maziową nie są w stanie zapewnić anatomicznego wzmocnienia w tej okolicy, co doprowadza do powstania cysty.

Osobami, które najbardziej są narażone na ryzyko powstania cysty pod stawem kolanowym są sportowcy oraz osoby otyłe, co wynika z nadmiernego obciążania stawów kolanowych, czego skutkiem mogą być liczne urazy stawu kolanowego m.in. zapalenie stawu rzepkowo–udowego, uszkodzenie łąkotek czy więzadeł. Wszystkie z wymienionych czynników wpływają na nadmierną produkcję płynu stawowego i w konsekwencji na możliwość wystąpienia torbieli.

Rodzaje torbieli podkolanowej

W zależności od przyczyny powodującej powstawanie torbieli, budowa jej ściany może się znacznie różnić. W związku z tym histopatologicznie można podzielić je na:

  1. zapalne – otoczone bardzo grubą (nawet 8 milimetrową ścianą), o nierównomiernej „kudłatej” strukturze od pokrywających ją fibrynowych wypustek. W ścianie znajdują się m.in. limfocyty, komórki plazmatyczne, histiocyty oraz komórki wielojądrowe. W tym rodzaju torbieli, mogą tworzyć się chrzęstno- i kostno-podobne elementy;
  2. włókniste – mają ścianę dobrze zarysowaną i ograniczoną o grubości 1-2 mm, która ma gładką, błyszczącą powierzchnię wewnętrzną. Ściana jej zbudowana jest z tkanki włóknistej mocno wysyconej hialiną, w której mogą tworzyć się ciała ryżowate;
  3. synowialne – słabiej odgraniczone od otaczających tkanek. Posiadają grubą na 2-5 mm ścianę, mniej błyszczącą, z tworami kosmkowymi. Ściany zbudowane są z tkanki łącznej włóknistej mniej gęstej, a jej powierzchnia pokryta jest komórkami o sześciennym kształcie.

Objawy torbieli Bakera

Objawy związane z samą cystą podkolanową są bardzo rzadkie, ale jeśli występują, mogą być związane z wielkością i zaawansowaniem torbieli oraz współistniejącym procesem chorobowym i stanem zapalnym stawu kolanowego. Najważniejszymi symptomami mogącymi świadczyć o występowaniu torbieli Bakera są:

  • wyraźnie wyczuwalna pod skórą guzowatość, znajdująca się z tyłu stawu kolanowego,
  • ból kolana nasilający się przy dłuższym chodzeniu i podczas wysiłku fizycznego,
  • zaczerwienienie oraz ocieplenie w okolicach występowania torbieli w dole podkolanowym,
  • obrzęk kolana i uczucie „pełności” w kolanie,
  • ograniczenie zgięcia oraz wyprost stawu kolanowego,
  • w zależności od wielkości torbieli, mogą wystąpić drętwienia okolicy łydki (także przy pęknięciu cysty), ból oraz obrzęk podudzia,
  • ograniczenie funkcji kończyny.

Torbiel Bakera - diagnostyka różnicowa i rozpoznanie

Występowanie cysty Bakera zazwyczaj można potwierdzić na podstawie dokładnie przeprowadzonego wywiadu oraz badania klinicznego (w tym palpacyjnego), co z reguły wystarcza do poprawnego zdiagnozowania torbieli. W razie wątpliwości wykonuje się badanie ultrasonograficzne (USG) dołu podkolanowego. Dodatkowo w celu znalezienia dokładnej przyczyny powstania zmiany, zlecane jest wykonanie badania MRI, a w szczególnych przypadkach artroskopii..

W przypadku, kiedy torbiel zostanie zainfekowana, może to spowodować powstanie bolesnej, twardej masy za kolanem, którą można pomylić z guzem nowotworowym. Torbiel Bakera może też pęknąć powodując silny ból i pieczenie łydki, co daje podobne objawy jak przy zakrzepicy żył głębokich. W tych przypadkach precyzyjne zróżnicowanie objawów występujących u pacjenta jest konieczne do określenia. Złotym standardem diagnozy torbieli Bakera i różnicowania jej z innymi stanami chorobowymi pozostaje obrazowanie rezonansem magnetycznym kolana, ponieważ pozwala na ocenę całego spektrum powiązanych zaburzeń, a badanie USG kolana jest podstawą dla odróżnienia torbieli od zakrzepowego zapalenie żył.

Torbiel Bakera - Leczenie

Leczenie nieoperacyjne

W zależności od rodzaju torbieli Bakera czy też nasilenia objawów przez nią wywoływanych możemy wybrać jeden z kilku sposobów leczenia. W pierwszej kolejności leczenie należy rozpocząć od najmniej obciążającego pacjenta, zwłaszcza w przypadku kiedy schorzenie dotyczy dzieci lub nie daje objawów bólowych, nie powoduje ograniczenia funkcji i ruchomości kończyny dolnej. Leczenie zachowawcze, w początkowej fazie choroby może przynieść dobry efekt terapeutyczny.

W pierwszym etapie postępowania zaleca się ograniczenie wysiłku fizycznego, odciążenie stawu kolanowego, zastosowanie odpowiednio dobranych ćwiczeń i schematu aktywności fizycznej. Dodatkowo w przypadku większych torbieli stosuje się okresowe nakłucie torbieli i usunięcie nagromadzonego płynu stawowego (punkcja) z iniekcją leku przeciwzapalnego oraz zabiegi z zakresu fizykoterapii (pole magnetyczne, ultradźwięki, laseroterapia).

Jeśli podstawowe objawy schorzenia zostaną opanowane, w kolejnym etapie należy zwrócić się do fizjoterapeuty, który dobierze odpowiednie ćwiczenia rehabilitacyjne, które będą miały na celu wzmocnienie osłabionych mięśni oraz rozciągnięcie przykurczonych, poprawę stabilizacji tułowia, poprawę czucia głębokiego, co tym samym zniweluje czynni ryzyka i zmniejszy możliwość nawrotu problemu.

Leczenie operacyjne

W przypadkach niepoddających się leczeniu zachowawczemu lub występowaniu torbieli znacznych rozmiarów wskazane jest leczenie operacyjne, które powinno każdorazowo zacząć się od próby usunięcia przyczyny jej powstawania.

Operacja klasyczna usunięcia torbieli Bakera

Leczenie operacyjne klasyczne polega na usunięciu zmiany torbielowatej dołu podkolanowego i dokładnym zaszyciu miejsca połączenia torbieli ze stawem kolanowym nie usuwa ono jednak żadnej z przyczyn jej powstawania i jest związane obecnością długiej rany pooperacyjnej, znacznymi dolegliwościami bólowymi i długim powrotem do pełnej aktywności. Leczenie to nie zapobiega jednak nawrotom, a ilość ich może sięgać nawet do około 70%.

Artroskopowe usunięcie torbieli Bakera

Z powodu nieskuteczności leczenia przy zastosowaniu metody klasycznej zalecanym w takim przypadku postępowaniem jest leczenie artroskopowe. Zabieg polega na usunięciu torbieli, zamknięciu jej połączenia ze stawem oraz szczelnym zszyciu uszkodzonej torebki stawowej. W przypadku współistniejących chorób wewnątrzstawowych (lub przyczyn wtórnego wystąpienia torbieli) również wykonuje się czynności naprawcze. Artroskopia pozwala w sposób najmniej inwazyjny usunąć wszystkie znane i opisywane podłoża powstania torbieli podkolanowej, co zdecydowanie poprawia efekty leczenia i zmniejsza liczbę jej nawrotów. Dodatkowo powoduje znacznie mniej dolegliwości pooperacyjnych w porównaniu z klasycznym leczeniem, zapewnia wczesny powrót pełnego zakresu ruchomości w stawie oraz pozwala pacjentowi na zdecydowanie szybszy powrót do czynności dnia codziennego. Po operacji wymagana jest kilkutygodniowa rehabilitacja odpowiednio dobrana i dostosowana w zależności od rozległości zabiegu i przeprowadzonych procedur naprawczych.

Znaczna częstość występowania torbieli podkolanowej i brak wiarygodnych, długotrwałych wyników leczenia nieoperacyjnego lub klasycznego jej usunięcia szczególnie u młodych pacjentów i dzieci spowodowała, że metoda artroskopowa wraz z leczeniem współistniejących patologii kolana, połączona ze zniszczeniem mechanizmu zastawkowego daje znacznie większe szanse na trwałe pozbycie się problemu.

Ważne informacje

Czas trwania zabiegu (zależny od metody)  45 - 120 minut
Badania wymagane do zabiegu  podstawowe - zakładka przygotowanie do operacji
Znieczulenie  podpajęczynówkowe
Pobyt w Szpitalu  4 - 8 godzin po operacji
Okres znacznej dysfunkcji  2 tygodnie
Okres ograniczonej dysfunkcji  3 - 8 tygodni
Zdjęcie szwów - pierwsza wizyta  12 - 16 dni po operacji
Zmiana opatrunków  co 3 - 4 dni
Przeciwwskazania do zabiegu  zwyrodnienie IV stpnia, inne indywidualne

 

Najczęściej zadawane pytania o torbiel Bakera:

Czym jest torbiel Bakera?

Torbiel Bakera (cysta Bakera lub torbiel podkolanowa), to zmiana polegająca na niefizjologicznym powiększeniu przestrzeni łącznotkankowej, która wypełniona jest płynem stawowym. Swoim wyglądem przypomina guzek, dający się wyczuć palpacyjnie przez skórę podczas badania kolana. Lokalizuje się w dole podkolanowym na tylnej stronie uda pomiędzy ścięgnami głowy przyśrodkowej mięśnia brzuchatego łydki i mięśnia półbłoniastego.

Jakie są objawy świadczące o występowaniu cysty pod kolanem?

Objawy związane z wystepowaniem samej cysty Bakera są bardzo rzadkie, ale jeśli występują, mogą być związane z jej wielkością i zaawansowaniem oraz współistniejącym procesem chorobowym i stanem zapalnym stawu kolanowego. Najważniejszymi symptomami mogącymi świadczyć o występowaniu torbieli podkolanowej są:

  • wyraźnie wyczuwalna pod skórą guzowatość, znajdująca się z tyłu kolana
  • ból kolana nasilający się przy dłuższym chodzeniu i w trakcie aktywności fizycznej,
  • zaczerwienienie oraz ocieplenie w okolicach występowania torbieli pod kolanem,
  • obrzęk i uczucie „pełności” w kolanie,
  • ograniczenie zgięcia oraz wyprost stawu kolanowego,
  • w zależności od wielkości torbieli, mogą wystąpić drętwienia okolicy łydki (także przy pęknięciu cysty), ból oraz obrzęk podudzia,
  • ograniczenie funkcji kończyny.

Na czym polega operacja artroskopowego usunięcia torbieli i kiedy się ja wykonuje?

Zabieg artroskopowy polega na usunięciu torbieli, zamknięciu jej połączenia ze stawem oraz szczelnym zszyciu uszkodzonej torebki stawowej. W przypadku współistniejących chorób wewnątrzstawowych (lub przyczyn wtórnego wystąpienia torbieli) również wykonuje się czynności naprawcze. Artroskopia pozwala w sposób najmniej inwazyjny usunąć wszystkie znane i opisywane podłoża powstania torbieli podkolanowej, co zdecydowanie poprawia efekty leczenia i zmniejsza liczbę jej nawrotów. Wykonuje się ją w przypadku kiedy leczenie zachowawcze nie przynosi zadowalających rezultatów.

Cena usługi: 6800-9000

Cena: 6800-9000 zł

Rejestracja Wizyty

Spis treści

Kontakt

ul. Dworska 1B, 30-314 Kraków
[email protected]


Szpital Dworska - Kraków

Godziny otwarcia

Poniedziałek:
7:30 - 20:30
Wtorek:
7:30 - 20:30
Sroda:
7:30 - 20:30
Czwartek:
7:30 - 20:30
Piątek:
7:30 - 20:30
Sobota:
7:30 - 14:00
Niedziela:
nieczynne
lokalizacja parkingu

Parking koło Szpitala Dworska - wjazd od ulicy Bułhaka