Rozpoznanie i terapia wybiórczości pokarmowej u dzieci wymaga zrozumienia indywidualnych preferencji i potrzeb dziecka oraz wsparcia ze strony specjalistów. Jeżeli Twoje dziecko kolejny raz odmawia jedzenia i obawiasz się, że może mieć to negatywne konsekwencje dla jego zdrowia, zachęcamy do konsultacji z psychologiem dziecięcym i dietetykiem.
Gdy Twoje dziecko nie chce próbować nowych potraw - umów konsultację z psychologiem dziecięcym
Uwaga: pierwsza wizyta odbywa się bez obecności dziecka (rodzic przychodzi sam, aby opisać problem).
Wybierz lekarza i umów wizytę przez www lub ZADZWOŃ: 12 352 25 25.
Objawy wybiórczości pokarmowej u dzieci
- Dziecko może odmawiać próbowania nowych pokarmów, ograniczając swoją dietę do kilku ulubionych dań lub gotowych produktów, np. paluszków, krakersów.
- Dziecko może mieć bardzo silne preferencje co do smaku określonych potraw (słone, słodkie), pozostałe produkty wydają mu się mdłe, niesmaczne.
- Bardzo często dzieci z wybiórczością pokarmową nie lubią jeść owoców i warzyw, mogą usuwać je z kanapki, wyławiać z zupy itd.
- Czasami znaczenie może mieć negatywna sensoryka pokarmów, np. odrzucenie jedzenia ze względu na zapach, kolor czy wygląd, sposób ułożenia na talerzu.
- Niektóre dzieci mogą unikać pokarmów o określonej teksturze lub konsystencji, na przykład pokarmów zbyt twardych lub kleistych.
Wybiórczość pokarmowa u dzieci z autyzmem
Przyczyny odmowy jedzenia określonych pokarmów wynikają zw specyficznych cech neurologicznych i sensorycznych dzieci z autyzmem. Zrozumienie tych czynników pomaga w zaplanowaniu terapii psychologicznej, co jest kluczowe w poprawie stosunku dziecka do jedzenia. Do głównych przyczyn niechęci do nowych posiłków należą:
- Nadwrażliwość sensoryczna. Dzieci z autyzmem mogą reagować nadmiernie na bodźce związane z pokarmami, takie jak: intensywny smak, zapach, kolor czy konsystencja. Towarzyszą temu zaburzenia w przetwarzaniu bodźców sensorycznych, co prowadzi do trudności z oceną i akceptacją różnorodnych cech pokarmów.
- Lęk związany z nowością. Nowe potrawy mogą wywoływać lęk u dzieci ze spektrum autyzmu ze względu na aspekt nieprzewidywalności. Dzieci autystyczne częściej oczekują stałości i rutyny w codziennym życiu. Wprowadzenie nowych pokarmów może być dla nich trudne, ponieważ stanowi to zaburzenie harmonii znanego im środowiska.
Negatywne konsekwencje wybiórczości pokarmowej
- Zubożona dieta prowadzi do niedoborów składników odżywczych, witamin i minerałów, co może negatywnie wpłynąć na wzrost, rozwój i ogólny stan zdrowia dziecka. Skutkami niedożywienia mogą być np. niedowaga, niedokrwistość czy osłabienie układu odpornościowego i związana z tym zwiększona podatność na infekcje.
- Niechęć do jedzenia nowych potraw i produktów generuje stres nie tylko u dziecka odczuwającego presję, ale także u rodziców, którzy bezskutecznie starają się zróżnicować dietę malucha. Atmosfera podczas posiłków staje się nerwowa, co jeszcze bardziej zniechęca dziecko do jedzenia innych potraw, niż preferowane.
- Podczas posiłków w przedszkolu lub szkole dziecko staje się wyobcowane z powodu swoich ograniczeń żywieniowych, co może prowadzić do problemów emocjonalnych i zwiększenia ryzyka izolacji społecznej.
- Wyzwaniem dla rodziców lub opiekunów stają się odwiedziny u rodziny, wycieczki szkolne czy wyjazd wakacyjny z pobytem w hotelu.
Zaburzenia odżywiania u dzieci, konsultacja psychologiczna - pierwsza wizyta
Pierwsza wizyta odbywa się bez dziecka. Rodzice opisują nawyki żywieniowe dziecka oraz problemy, jakie napotykają podczas proponowania innego jedzenia niż dotychczas poznane.
Terapia wybiórczości pokarmowej
Terapia psychologiczna wybiórczości pokarmowej u dzieci może obejmować kilka różnych podejść, zależnie od indywidualnych potrzeb i sytuacji rodzinnej konkretnego dziecka.
- Pomaganie dziecku w identyfikacji przekonań związanych z jedzeniem oraz zmiana negatywnych myśli na bardziej pozytywne.
- Ułatwienie zrozumienia korzyści zdrowego odżywiania i wpływu różnorodności diety na zdrowie.
- Wspieranie rodziców w tworzeniu pozytywnego środowiska podczas posiłków i unikanie generowania sytuacji stresowych związanych z jedzeniem.
- Terapia zajęciowa umożliwiająca oswojenie się dziecka z nowymi konsystencjami, smakami i zapachami produktów spożywczych i potraw.
- Umożliwienie dziecku interakcji w formie konkursu lub wyzwania w rodzinie lub grupie rówieśniczej, co może pomóc w redukcji lęku związanego z jedzeniem w towarzystwie innych osób.
Terapia jest najczęściej wysoko spersonalizowana - uwzględnia indywidualne preferencje i potrzeby dziecka oraz pracę z całą rodziną, aby stworzyć środowisko wspierające pozytywne zmiany w nawykach żywieniowych.
Przywróć zdrowe podejście dziecka do żywienia - umów wizytę u psychologa dziecięcego
Uwaga: pierwsza wizyta odbywa się bez obecności dziecka (rodzic przychodzi sam, aby opisać problem).
Wybierz lekarza i umów wizytę przez www lub ZADZWOŃ: 12 352 25 25.
